Kan føre til endringar i kystsona

Retningslinene fører til ulik sakshandsaming Sand si oppgåva ser på korleis retningslinene for vern og bruk i kystsona fungerer i praksis. Ein har sett at dei same retningslinene medfører ulik praksis, og gjev ulik sakshandsaming, alt etter kva landsdel det gjeld. Ein har fleire døme på dette; i Trøndelag har ein som utgangspunkt at oppdrett kan skape problem for sjøfugl, og handlar difor ut frå eit prinsipp om å vera føre var, medan ein i Nordland går ut frå at enkelte typar oppdrettsanlegg ikkje er i konflikt med verneføremålet, og dermed tillet desse. Retningslinene bør endrast – Dette tyder på at retningslinene ikkje er gode nok. Vi må ta saka opp med Miljøverndepartementet og Fiskeri- og kystdepartementet, og påpeike den store mogelegheita for ulik sakshandsaming slik retningslinene er i dag. Stortinget har i denne stortingsmeldinga bygd inn rom for ulik tolking av retningslinene. Det vi ynskjer er at det skal vere eins sakshandsaming over heile landet, fortel seniorrådgjevar Frank Jacobsen, ved Planseksjonen i Fiskeridirektoratet. – Kanskje er dette noko vi kan sjå på i samband med at den nye naturmangfaldlova (NOU 2004: 28 Lov om bevaring av natur, landskap og biologisk mangfold) no er ute på høyring, seier Jacobsen. Samarbeid med Universitetet i Bergen Sand er ein av studentane som har vore utplasserte ved Planseksjonen i Fiskeridirektoratet. Oppgåva hans tek utgangspunkt i «St meld nr 43 (1998-199) Vern og bruk i kystsona». Utplasseringa er i samarbeid med Senter for miljø- og ressursstudiar, ved Universitetet i Bergen. Senteret ynskjer å ha studentar utplassert på ein arbeidsplass, der dei kan skrive ei mellomfagsoppgåve som er relatert til konkrete problemstillingar som forvaltinga arbeider med. Kastar lys over viktige problemstillingar – Studentane kastar lys over problemstillingar som er viktige for oss, men som vi gjerne ikkje har tid eller kapasitet til å fordjupe oss i. Studentane får også viktig jobberfaring, så dette er ein vinn-vinn-situasjon, seier Jacobsen. Studentane har ein fagleg rettleiar ved UiB, medan Jacobsen fungerer som studentane sin rettleiar ved Fiskeridirektoratet. Han syter for at dei får tilgang til naudsynt informasjon; anten det gjeld saksopplysingar, arkivmateriale eller rette kontaktpersonar. Dei får også kontorplass, PC og tilgang til Internett. – Vi er svært nøgde med opplegget, og har stort utbyte av å ha studentar her. Dei har skrive om saker som er viktige for oss og for samfunnet, fortel Jacobsen. – Vel kan vi vere klar over problemstillinga som studenten skriv oppgåve om, men det er alltid nyttig å få dokumentert saka objektivt frå ein «utaforståande». For oss er dette eit hjelpemiddel til å sjå på saker som bør gjerast noko med, avsluttar Jacobsen.